Orient Express w dwudziestoleciu międzywojennym
Orient Express zaczął jeździć w 1883 roku, a od roku 1889 docierał już bezpośrednio do Konstantynopola (Stambułu).
Na okres I wojny światowej zawieszono jego funkcjonowanie (na trasie Berlin-Konstantynopol jeździł wówczas „Pociąg Bałkański”, który miał być jego niemieckim odpowiednikiem), jednak potem idea się odrodziła.
Uznaje się nawet, że to lata trzydzieste XX wieku są dla Orient Expressu złotym okresem.
Co ciekawe, I wojna światowa zakończyła się właśnie w jednym z wagonów Orient Expressu – tam podpisano ostateczne zawieszenie broni pomiędzy skonfliktowanymi stronami.
W 1918 roku legendarny pociąg zaczął znowu łączyć ze sobą dwa krańce kontynentu europejskiego.
Od 1919 roku zaczął on przejeżdżać przez tunel Simplon, który był najdłuższą wówczas konstrukcją tego typu.
Docierał on nim do Włoch, co sprawiło, że na jego trasie pojawiły się również takie miasta, jak Mediolan czy Wenecja.
Znacznie skróciło to czas podróży, która trwała wtedy tylko 56 godzin.
Złoty okres funkcjonowania Orient Expressu definitywnie zakończyła wojna – w tym samym wagonie, w którym zakończył się I konflikt europejski, Hitler w 1940 roku przyjął kapitulację Francji.
